در کشورهای در حال توسعه، تعاونی‌ها ابزاری مطمئن برای پیشبرد برنامه‌های توسعه‌ی پایدار هستند و از این رو، می‌توان گفت توسعه‌ی پایدار در بُعد اجتماعی و اقتصادی خود، وابسته به تعاونی‌هاست. رفتار تعاونی نشانه‌ای از بلوغ جامعه‌ای است که برای رفع مشکلات اقتصادی و اجتماعی خود، عزمی راسخ داشته و در چارچوب اصول اقتصادی فعالیت می‌کند.
شرکت‌های تعاونی با ترویج اصول و فرهنگ مشارکت و کار گروهی، دخالت دولت را در فعالیت‌های اقتصادی کاهش داده و در نتیجه می‌توانند زمینه‌ساز کوچک شدن بدنه‌ی دولت و کاهش هزینه‌های جاری، هدر رفت سرمایه و نیز کم شدن زمینه‌های رانت و فساد گردد.
